گفتم: روی شیشه های زندگی لکه هاییست که جلوی چشم های ما را می گیرد.

گفتی: ما در رعایت حال شما کوتاهی  نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نمی بریم.

گفتم: خسته ایم.

گفتی: از خدا بترسید و کارها را به ما واگذار کنید.

گفتم: پس کی می آیی؟

گفتی: فرج موکول به اراده ی خداوند است، و هرکس برای ظهور ما وقت تعیین کند دروغگوست.

حالا منم و خیال تو؛ که روز ها و شب های پاییز را امیدوار می کند  

و این واژه های نور را به آغوش می کشم تا جمعه ی آمدنی!

نوشته شده در جمعه 91/4/2ساعت 11:10 صبح توسط شاپرک نظرات ( ) |