به دعا کنم تمنا، همه شب که تا بیایی

که مگر شبی اجابت، کندم گره گشایی

ز جمال تابناکت، که جهان کند فروزان

چه شود که دیده ی ما، برسد به روشنائی

من بی نوا چه دارم، که محبت تو ورزم

مگر آن که خود زاحسان، در مرحمت گشایی

تو وحشمت و امیری، من و حاجت و فقیری

چه کنم اگر نیایم، به درت پی گدایی

دل عاشقان مسکین، به هوای تو زند پر

که مگر در آخرین دم، به کنارشان بیایی

دل هجر دیده ی من، سر وصل دوست دارد

چه دهم به دل تسلا، به دلی چنین هوایی

دل از این بود غمینم، که چرا تورا نبینم

به جمال مصطفایی، به جلال مرتضایی

 

نوشته شده در شنبه 91/5/28ساعت 4:5 صبح توسط شاپرک نظرات ( ) |